► Στα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα οι Έλληνες ζούσαν με τον ίδιο σχεδόν τρόπο όπως και στην Τουρκοκρατία. Οι Έλληνες ελεύθεροι πια έδωσαν μεγαλύτερη λαμπρότητα στα έθιμα και τις εκδηλώσεις τους αφού ένα ελεύθερο μέλλον περίμενε τις νέες γενιές.
► Οι κάτοικοι ασχολούνταν με 1ον την γεωργία, 2ον την κτηνοτροφία και 3ον πολλοί λίγοι με τη βιοτεχνία και το εμπόριο. Κάθε οικογένεια φρόντιζε να εξασφαλίζει τα εφόδια (σιτάρι, λάδι, ελιές, όσπρια κρεμμύδια, κρασί) της χρονιάς. Επίσης μάζευαν ξύλα για το τζάκι, ύφαιναν στον αργαλειό τα ρούχα της οικογένειας ενώ, οι πραματευτάδες γυρνούσαν από χωριό σε χωριό και πουλούσαν τα είδη που δεν έφτιαχναν τα σπίτια.
► Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν μεγάλες πόλεις,( ΑΘΗΝΑ: 1832-4.000 κάτοικοι/1862 43.000 κατοίκους), δεν υπήρχαν δρόμοι και για να ταξιδέψει κανείς πήγαινε με το ζώο του ή με τα πόδια, ενώ η επιθέσεις ληστών στους ταξιδιώτες αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα.
► Το κράτος παράλληλα έπρεπε να οργανώσει τις υπηρεσίες του για τη διευκόλυνση των πολιτών. Ιδρύθηκε λοιπόν η ταχυδρομική υπηρεσία αλλά η μεταφορά της αλληλογραφίας γινόταν με γαϊδουράκια, που δεν ήταν ασφαλές μεταφορικό μέσο. Τα σχολεία ήταν λίγα και υπήρχαν μόνο σε μεγάλα χωριά.
► Η Αθήνα, η νέα πρωτεύουσα, άρχισε να παρουσιάζει κάποια κοσμική ζωή: συναντήσεις σε καφενεία-ζαχαροπλαστεία, περιπάτους και θεάματα. Στο παλάτι γινόταν χοροεσπερίδες όπου εκεί έβλεπες τη χρυσοστόλιστη φορεσιά των αγωνιστών με τη φουστανέλα και τις φανταχτερές ελληνικές γυναικείες φορεσιές αλλά και τα ευρωπαϊκά( φράγκικα όπως τα έλεγαν κοροϊδευτικά κάποιοι στην αρχή ) ρούχα. Ενώ στις γειτονιές αρκετά συχνά γινόταν πετροπόλεμος. Μέσα από την καθημερινότητά τους οι Έλληνες εκδήλωναν την ιδιαιτερότητά τους.
