Στην Ελλάδα είχαν δημιουργηθεί τρία κόμματα: το αγγλικό, τογαλλικό και το ρωσικό. Κάθε ένα από αυτά πίστευε πως η βοήθεια θα ερχόταν από τη χώρα την οποία υποστηρίζαν.
Όμως προκάλεσαν περισσότερο ασυνεννοησία μεταξύ των Ελλήνων, ενώ ο κίνδυνος που ονομαζόταν Ιμπραήμ ήταν έτοιμος να ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο και να καταπνίξει την Επανάσταση.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία,Γαλλία,Ρωσία) υπέγραψαν την Ιουλιανή συνθήκη και καλούσαν τις δύο πλευρές να σταματήσουν τις εχθροπραξίες και να ξεκινήσουν συζητήσεις για την ειρήνευση.
Η Ιουλιανή συνθήκη προέβλεπε αυτονομία και όχι ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Οι Τούρκοι δε δέχτηκαν κι έτσι οι Μεγάλες Δυνάμεις επενέβησαν. Αντιμετώπισαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Ναυαρίνο όπου και τον κατέστρεψαν.
Έπειτα από την ήττα των Τουρκοαιγυπτιακών δυνάμεων άνοιξε ο δρόμος για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Σ' αυτό συνέβαλε η αδιαλλαξία των Τούρκων, που και τώρα παρά την ήττα τους δε συζητούσαν για ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.
Ακόμη η διπλωματική ικανότητα του Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος εκλέχτηκε κυβερνήτης της Ελλάδας από την εθμοσυνέλευση της Τροιζήνας. 
Η βοήθεια των Μεγάλων Δυνάμεων που βοήθησαν στην επίλυση του ζητήματος, για τους δικούς τους λόγους και τα δικά τους συμφέροντα.
