Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2009

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ - ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ


Η συμπάθεια των ξένων προς τους επαναστατημένους Έλληνες ονομάστηκε φιλελληνισμός.
Τα κατορθώματα και οι θυσίες των επαναστατημένων Ελλήνων προκάλεσαν τη δημιουργία του κινήματος του φιλελληνισμού.

Οι φιλέλληνες βοηθούσαν με διάφορους τρόπους, όπως:
• Συγκέντρωναν χρήματα για να ενισχύσουν τον αγώνα.
• Πίεζαν τις κυβερνήσεις των κρατών τους να                βοηθήσουν τους Έλληνες.
• Έρχονταν στην Ελλάδα και πολεμούσαν στο πλευρό των Ελλήνων.

• Οι άνθρωποι των γραμμάτων με έργα ζωγραφικής , άρθρα στις εφημερίδες και ποιήματα προσπαθούσαν να συγκινήσουν τους συμπατριώτες τους υπέρ των Ελλήνων.

Γνωστοί Φιλέλληνες ήταν ο Λόρδος Βύρωνας, ο οποίος εκτός από την υλική κα ηθική συμπαράσταση πρόσφερε και τη ζωή του, ο Βίκτωρ Ουγκώ, ο Πέρσι Σέλεϊ, ο Ντελακρουά , ο Σανταρόζα κ.ά

Στην Ευρώπη η Ιερή συμμαχία, με κυριότερο εκφραστή της τον υπουργό εξωτερικών της Αυστρίας Μέτερνιχ, είχε εχθρική στάση απέναντι σε όλα τα επαναστατικά κινήματα μετά από την Γαλλική επανάσταση.
Έτσι και η στάση της απέναντι στην Ελλάδα ήταν εχθρική. Την καταδίκασε σε δύο συνέδρια της το 1821 και το 1823.


Κυριότερος αντίπαλος του Μέτερνιχ στην Ιερή συμμαχία ήταν ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, Ιωάννης Καποδίστριας. Προσπαθούσε να πείσει τον τσάρο της Ρωσίας να βοηθήσει τους Έλληνες, ιδιαίτερα μετά από τα αντίποινα των Τούρκων κατά την έναρξη της επανάστασης.
Δυστυχώς όμως επικράτησε ο Μέτερνιχ και ο Καποδίστριας απομακρύνθηκε από τον τσάρο.

Η στάση των Ευρωπαίων προς την ελληνική επανάσταση άλλαξε από το 1823 και μετά. Οι λόγοι ήταν οι εξής:
• Οι επιτυχίες αλλά και τα δεινά των Ελλήνων άρχισαν να προκαλούν τη συμπάθεια και το θαυμασμό των Ευρωπαίων.
• Ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας
Κάνιγκ, σκέφτηκε πως η χώρα του θα είχε συμφέρον αν βοηθούσε τους Έλληνες.
• Η Ρωσία με την Αγγλία είχαν μεγάλο ανταγωνισμό. Έτσι η αλλαγή στάσης της Αγγλίας έκανε τη Ρωσία να αλλάξει και αυτή τη στάση της προς τους Έλληνες για να μην αφήσει την Αγγλία να έχει την πρωτοβουλία στις διπλωματικές κινήσεις υπέρ της Ελλάδας.



Η σφαγή της Χίου

Η ελευθερία οδηγεί το λαό

ΓΝΩΣΤΟΤΕΡΟΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ

Λόρδος Βύρωνας, Άγγλος ποιητής που συμμετείχε στην πολιορκία του Μεσολογγίου και πέθανε κατά τη διάρκειά της.


Τζορτζ Κάνινγκ, υπουργός εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας που στήριξε την ελληνική επανάσταση.


Ιάκωβος Μάγερ, Ελβετός τυπογράφος που έδρασε στο Μεσολόγγι.
Μπρούνο, ιταλός που ήρθε μαζί με το Βύρωνα στην Ελλάδα και πέθανε στο Ναύπλιο το 1827.


Φρανσουά ντε Σατωμπριάν, (François-René de Chateaubriand), γνωστός και σαν Σατωβριάνδος, περιηγητής, συγγραφέας Οδοιπορικού και υπομνημάτων που έκαναν γνωστή την κατάσταση της Ελλάδας στην Ευρώπη.


Βίκτωρ Ουγκό, ο γνωστός Γάλλος συγγραφέας, που έγραψε ποιήματα εμπνευσμένα από την ελληνική επανάσταση.


Τόμας Γκόρντον, Σκώτος αξιωματικός που προσέφερε όπλα και χρήματα, και συμμετείχε στην πολιορκία της Τρίπολης.


Τζορτζ Φίνλεϊ, Σκώτος που συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις.


Κάρολος Νόρμαν, Γερμανός στρατιωτικός που το 1822 τέθηκε επικεφαλής του ελληνικού στρατού, και πέθανε στο Μεσολόγγι.


Σαντόρε ντι Σανταρόζα (Santorre Di Santa Rosa), Ιταλός επαναστάτης που πέθανε στη Σφακτηρία.


Φρανκ Χέιστινγκς (Frank Hastings), Βρετανός αξιωματικός του ναυτικού που πρόσφερε χρήματα και συμμετείχε στις επιχειρήσεις.


Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος, τραπεζίτης που οργάνωσε το φιλελληνικό κίνημα στη Γαλλία και την Ελβετία.


Κάρολος Φαβιέρος (Charles Fabvier), Γάλλος διοικητής του τακτικού ελληνικού στρατού.